به منظور عایق کاری ساختمان ها راهکار ها و روش های متعددی موجود می باشد که برای انتخاب بهترین روش آشنایی با تمامی آن ها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. عایق کاری جداره های خارجی ساختمان این امکان را فراهم می آورد که به میزان 35 تا 55 درصد از اتلاف انرژی ناشی از سقف، کف و دیوارهای مجاور فضای آزاد کاهش یابد. انتخاب روش مناسب عایق کاری ساختمان نیازمند توجیه فنی اقتصادی می باشد و به عوامل مختلفی نظیر وضعیت جدار، هزینه عایق کاری، نمای خارجی ساختمان و سایر عوامل دیگر بستگی دارد.
عایق های که برای عایق کاری ساختمان مورد استفاده قرار می گیرند، به دو دسته عایق های پلیمری و معدنی تقسیم می شوند:
این گروه از عایق های پر کاربرد دارای ساختاری نظیر پلی استایرن یا پلی یورتان می باشند. این عایق ها از مقاومت حرارتی بالاتری نسبت به عایق های معدنی برخوردار هستند و می توان اشاره نمود که برخلاف عایق های معدنی در برابر رطوبت نیز با مقاومت بالاتری همراه هستند. از دیگر خصوصیات این گروه از عایق ها می توان به نکته توجه داشت که عایق های پلیمری انعطاف پذیر نمی باشند و همین امر سبب شده تا برای نصب آن ها برای روی دیوار نیازی به استفاده از سازه نباشد.
این دسته از عایق ها از جمله محصولاتی محسوب می شوند که از زمان های بسیار دور مورد استفاده قرار می گرفته اند که از مهم ترین آن ها می توان به پشم شیشه، پشم سنگ و پشم سرباره اشاره نمود. این عایق ها تحمل دمایی بین بازه 400 تا 700 درجه سانتی گراد را تحمل می نمایند و به سبب همین امر در برابر آتش سوزی بسیار مقاوم هستند. به سبب آنکه این گروه از عایق ها انعطاف پذیر می باشند به منظور استفاده از آن بایستی از سازه استفاده نمود.
عایق کاری جدارهای ساختمان متشکل از یک لایه عایق حرارتی و یه لایه نمای نهایی همچون گچ، سنگ و آجر نما می باشد. با توجه به شرایط و توع ساختمان روش های گوناگونی جهت عایق کاری ساختمان وجود دارد که از جمله مهم ترین آن ها می توان به عایق کاری با سازه، عایق کاری بدون سازه، عایق کاری با مصالح عایق و عایق کاری با متدهای جدید اشاره نمود.
به سبب آنکه عایق های معدنی دارای انعطاف پذیری بسیار بالایی می باشند به منظور استفاده از آن ها این عایق ها را در سازه یا قالب بندی های فلزی مورد استفاده قرار می دهند.
این روش برای گروه عایق های پلیمری که انعطاف پذیر نیستند، مورد استفاده قرار می گیرد که از جمله مهمترین روش های عایق کاری بدون سازه می توان به روش دو دیوار و عایق مابین، عایق برد، پلی استایرن دانسیته بالا و ملات سیمان اشاره نمود.
در این روش عایق کاری از بلوک هایی با مقاومت حرارتی بسیار بالا به عنوان اجزای تشکیل دهنده دیوار باربر استفاده می شود. بنابراین خود دیوار از عایقیت کافی برخوردار می باشد و به سبب همین امر نیازی به نصب عایق بر روی این گونه دیوار ها نیست می توان به این نکته اشاره نمود که از مهمترین روش های عایق کاری شامل بلوک های بتن سبک گازی، لیکا و پرلیت می باشد.
با توجه به رشد تکنولوژی ساخت خانه های سریع و پیش ساخته در دنیا پیشرفت های شگرفی داشته است که ضمن اجرای یک ساختمان در کمترین زمان، عایق کاری مناسبی نیز داشته باشد که از جمله مهم ترین آن ها می توان به آن جمله می توان به روش های ساندویچ پنل اشاره نمود.
این نکته از اهمیت بسیار بالایی برخوردار می باشد که عایق کاری را می توان هم در حین ساخت ساختمان و هم بعد از ساخت آن اجرا نمود که به سبب همین امر روش های مختلف موجود می باشد.
مناسب ترین و بهترین زمان برای عایق کاری ساختمان، در زمان دیوارکشی و در هنگام ساخت آن می باشد که بسیار آسان تر و با هزینه کمتری نسب به ساختمان های احداث شده انجام می پذیرد. در این روش از عایق کاری می توان از عایق کاری عایق کاری با مصالح، عایق کاری با سازه و بدون سازه با توجه به نوع و موقعیت ساختمان بهره گرفت.
در ساختمان های احداث شده، عایق کاری جداره ها نیازمند بازسازی ساختمان است. روش نخست، عایق کاری جداره ها از داخل و در روش دوم عایق کاری جداره ها از خارج ساختمان انجام می پذیرد. عموما عایق کاری در نمایی انجام می شود که وضعیت نما در آن قسمت نامناسب باشد. می توان از دو روش مختلف برای عایق کاری با سازه و بدون سازه استفاده نمود ولی نمی توان از مصالح عایق استفاده کرد.